Przejdź do głównej zawartości

Odwołuję stan chorobowy! Zarządzam weekend!

Melduję, że Wojtek już niemal całkowicie doszedł do siebie. Ten tydzień kosztował nas wiele wysiłku, poświęcenia, zarwanych nocek. Właściwie automatycznie z każdego stanu sennego podnosiłam się do pionu i biegłam do Wojtka. W sumie...dalej odbywam nocne wędrówki, ponieważ choroba zdecydowanie zmieniła mi syna. Myślałam, że jego krzyki piski i wrzaski są skutkiem złego samopoczucia i przyjmowania antybiotyku. Jednak nie. Wojtek zrobił się bardzo krzykliwy, złośnik, wrzaskun. Nie wiem już co mam robić, żeby zająć czymś jego uwagę. Wszystko jest na dosłowną minutkę!....



Mamy piątek. Piątek wieczór a zza ścian płynie mało przyjemna melodia wiertarki, która zdecydowanie NIE UMILA mi tej chwili spokoju. Cichnie wiertarka, pojawia się młotek.
TEORETYCZNIE cisza nocna zaczyna się o 22:00 - to jeszcze godzinka. Mimo wszystko o ile szanuję (w granicach rozsądku) remonty w dzień, to w piątkowy wyczekany wieczór bardzo jestem nietolerancyjna. Coś podpowiada mi, kto to może być. Struktura naszego pionu nie jest zbyt skomplikowana.
Jesteśmy najwyżej - na 4 piętrze (o plusach i minusach kiedy indziej). Ewidentny plus jest taki, że nikt mi nie tupie "po głowie". Mieszkamy również na rogu bloku, co skutkuje trzema ścianami bez sąsiadów ! Pod nami mieszka nietuzinkowy samotny człowiek o wielkim zamiłowaniu do chemii (szczególnie tej w proszku) oraz muzyki głośnej. Byłby moim głównym podejrzanym, ponieważ stuki młotkiem są dość głośne, jednak zdecydowanie wyprzedza go sąsiad na 2-gim piętrze. Człowiek siwy. Lat około 80. Przestraszony otaczającego go świata, podejrzewający wszystkich o kradzieże i napaści na jego mieszkanie zabezpieczone trzema parami drzwi (ręka na sercu). Skoro ma 3 pary, może jest w stanie montować sobie właśnie kolejne?
Na piętrze pierwszym mieszkają "studenci". Młotek i wiertarka nie są raczej w ich zasięgu, szczególnie, że trwa sesja...z drugiej strony - co to się nie robi, żeby się nie uczyć.
Parter zasiedla zwykła rodzina 2+2+pies. Stamtąd nie słyszałabym wiertarki i młotka. Jeszcze godzinka...jeszcze godzinka...


Komentarze

  1. W takich sytuacjach cieszę się, że my tego nigdy nie doświadczamy ;) Chyba bym ukatrupiła jakby mi wieczorem ktoś rąbał obok wiertarą, a dziecko chce spać w spokoju ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Też tego nei znosze, tym bardziej ze w Uk domy buduja chyba z papieru i doslownie kazdy krok sasiada z gory slychać ...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. u nas, mimo że w PL budownictwo też przypomina domek z kart...

      Usuń
  3. Jak ja tego nienawidzę! Ludzie myślą, że jak nie ma ciszy nocnej, to wszystko mogą robić. Ja rozumiem, że w dzień pracują i nie mają czasu na remonty, ale jednak mogliby chociaż wpaść na pomysł, żeby robić to jednak troszeczkę wcześniej i dać ludziom odpocząć.

    OdpowiedzUsuń
  4. Rano jak leżę w łóżku to słyszę jak sąsiadka na górze robi siku:)

    OdpowiedzUsuń
  5. dawno temu jak bujałam się po wynajmowanych mieszkaniach, blokach miałam czasami dość sąsiadów i ich braku tolerancji.niby każdy wiedział,że z współlokatorkami pracujemy do późnych godz. nocnych to mimo tego nie było dnia aby nie usłyszeć komentarza na korytarzu,że za głośno jesteśmy,że drzwiami trzaskamy itp. ale jedna rzecz mnie wkurzała- niedzielne kotlety. ty śpisz i odsypiasz a tu poligon walki z dołu z góry.totalna masakra!!!!!!!!

    jak się cieszę,że jesteśmy na swoim bez sąsiadów.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Witam :)
Włączyłam moderację komentarzy - by nie umknął mi żaden z nich. Obiecuję publikować wszystkie!
Komentarze są dla mnie bardzo cenne.
Chcesz żebym poczytała co u Ciebie? - daj znać:)

Chcesz zostawić nieprzemyślany, głupi pełny zawiści komentarz? - zastanów się...

Popularne posty z tego bloga

Retrospekcja świąteczna czyli druga gwiazdka Wojtka ;)

2012... Dziś opowiem wam powiastkę Jak mój Wojciech spędził gwiazdkę. Mimo że był jeszcze mały, Spędził z nami wieczór cały. Pierwsze święta w większym gronie, W swej anielskości najlepszej odsłonie. Były Kolędy, była choinka Na sam jej widok wesoła minka. Było na stole potraw ze dwieście, Opłatki, pierogi i ryby w cieście. Wojtek niestety na mlecznej diecie, Nie pije maluch barszczyku przecie, Za to w te święta które tuż tuż Skubnie co nieco ze stołu już. Drugie to święta będą wspaniałe, Z synkiem który rozjaśnia me dni, Bo każdy dzień z nim spędzam wytrwale I cieszę się z każdych danych mi chwil. A po wieczerzy, choinka zabłyśnie, Rozjaśni tego wieczoru moc, Gwiazdeczka z prezentem przez komin się wciśnie I schowa podarki głęboko pod koc. My te prezenty spod koca wyjmiemy Zajmując w międzyczas Wojtkowe myśli, Wszystkie prezenty pod drzewko kładziemy, By mógł pomyśleć, że czar się ziścił. Nie mogę doczekać się tej radości, Tych wspólnych chwil tak pełnych

o polityce...

Muszę...muszę to tu umieścić. Podziwiam wenę i lubię...lubię :) Jarek “planik” ten wymyślił, z "doradcami" go uściślił, by w Smoleńsku, na złość Ruskim, zrobić show, by wygrać z Tuskiem. Żeby zaś przyćmić Tuska wizytę, nakazał wysłać tam kraju elitę, Antek - spec od lotów “tutkiem”, zameldował, wszak ze “smutkiem”, że pociągiem tam pojedzie, by zapobiec wszelkiej biedzie. Czyżby wcześniej miał “widzenie” i “przewidział” to zdarzenie ? !!!! Nim samolot wystartował, Lesiu długo się pakował, bo tak w kaczym jest zwyczaju, że “niech inni poczekają”. No i w końcu tak się stało, że mu czasu brakowało. Więc w pośpiechu, z opóźnieniem, ścigając się z własnym cieniem, na lotnisko Kaczor bieży. Coś tam kwaknął na tych z wieży, bo z tej wieży ostrzegano : “Nad Smoleńskiem mgła od rana !” Choć kapitan coś pyskował, to go zwierzchnik obsztorcował, że ma lecieć teraz, rano, bo im taki rozkaz dano. Gdyby lecieć nie zechcieli, to by z pracy "wylecieli" . Gdy

Kosmetyki naszego dzieciństwa, które podkradam dziecku :)

Często różne zapachy, melodie, gesty przywołują przeróżne wspomnienia, niezależnie od tego, gdzie pachną, gdzie grają, czy gdzie mają miejsce. Zapach jednak jest zdecydowanie najsilniejszym bodźcem, który potrafi pobudzić nasz mózg do intensywnej pracy.  Istnieją też takie rzeczy, których zaczęłam używać ponownie i chyba tylko z tego powodu, że jestem matką.  Przewagę w tym wszystkim stanowią kosmetyki do ciała i przyznam szczerze, że cieszę się, że urodziłam Wojtka, bo nie pamiętam kiedy wcześniej sięgałam po jakiekolwiek kosmetyki do pielęgnacji ciała. Odkąd jednak Wojciech jest przy moim boku, podkradam mu balsamy i mydełka :) Jakie kosmetyki do pielęgnacji skóry powinniśmy mieć dla dzieci? krem na odparzenia – szkoła tutaj jest różna. U nas zawsze sprawdzał się sudocrem, ale zdecydowanie mocno wysuszał. Z tych delikatniejszych królował Linomag i Nivea. Używamy sporadycznie do dziś, mimo, że Wojtek ma już 3 lata.   łagodny płyn do kąpieli – Najlepiej 2w1, jest delikatn