Przejdź do głównej zawartości

Rehabilitacja

W piątek odwiedziliśmy poleconą rehabilitantkę, żeby zobaczyła naszego Wojtka, bo niepokoiło mnie to, że bardzo niechętnie podnosi główkę z leżenia na brzuchu i nie podpiera się rączkami. Naoglądałam się zdjęć szczęśliwych mam i postępów ich dzieci i stwierdziłam - coś jest nie tak.

Na wstępie Pani Basia kazała nam rozebrać dziecko i powyginała Wojtka w różne strony co bardzo mu się nie podobało. Stwierdziła asymetrię i to, że Wojtek krzywo się układa. Główki nie podnosi bo jest mu po prostu nie wygodnie... Pokazała nam ćwiczenie z zestawu Vojty. Ćwiczenia bardzo nielubiane przez rodziców i dzieci, ale ponoć przynoszą skutki. Polegają głównie na ucisku odpowiedniego miejsca na ciele, które stymuluje dziecko do przyjęcia prostej pozycji. Jest przy tym wiele płaczu.. W 3 dniu widzę lekką poprawę w podnoszeniu główki. Naprawdę drobną, ale ja ją widzę i wręcz piszczałam z radości razem z Wojtkiem po ukończeniu tych nieprzyjemnych ćwiczeń. :) Mam nadzieję, że będą tylko postępy i będzie tylko lepiej.

Druga sprawa to ząbki. Nie wiem czy to nie za wcześnie, ale Wojtek zaczął strasznie pocierać wszystkim o dziąsła. Wymacałam coś w okolicach trójki...czy to możliwe, że mu się coś TAM wyżyna?????? Masakra..

Znów cała notka o Wojtku hehe

Komentarze

  1. pewnie panikujesz i okaże się, że Wojtek jest po prostu leniem i nie będzie bez potrzeby podnosił główki :P

    OdpowiedzUsuń
  2. Dobrze, że ćwiczenia pomagają ;-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie wiem czy mnie pamietasz z DI, czasem podczytuje Twój blog, bo cały czas myślę o Tobie ciepło:)
    Moja Lilianka też nie podnosiła główki, stwierdzono u niej obniżone napięcie mięśniowe już przy pierwszym szczepieniu u pediatry. Dostaliśmy rehabilitacje jedną z Vojty drugą NDT, wybraliśmy tą drugą i widać efekty. Nie martw się, będzie dobrze tylko trzeba cierpliwie poczekać i dać Wojtusiowi czas:)
    A ząbki mogą już wychodzić, mojej pierwszy ząbek wyszedł w 3m2t6d ;)A już powoli widać trzeci (4m1t4d) :)
    Ściskam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. pamiętam pamiętam:) powiem nieśmiało, że 3 dni stymulujemy go Vojtą i co do główki widać postępy. Już nie leży całe ćwiczenie z głową na macie tylko próbuje się podnosić:)

      Usuń
  4. Przepraszam, ja tak od razu przejde do rzeczy. Metoda Vojty jest bardzo inwazyjna. stosuje ja się w naprawdę trudnych przypadkach np. przy porazeniu mozgowym. Metoda nie inwazyjna i akceptowana przez dzieci n to metoda Bobathow. Skuteczna i bezbolesna, dzieci nie placza. Przy Vojcie dziecko traci zaufanie do rodzicow, bo rodzic sprawia mu bol. Ta metode stosuje się w ostatecznosci, ona wyrabia odruch, z automatu, dziecko przy niej nie wspolpracuje. Wszystkie dzieci się rodza z asymetria, potem asymetria się wycofuje, nie pamietam w ktorym miesiacu. Niepokojace jest zawsze wzmozone napiecie lub zbyt male napiecie miesni, bo to uniemozliwia dziecku prawidlowy rozwoj i nad tym trzeba popracowac. Wazny jest też odruch moro, jeżeli się nie wygasza, to dziecko ma problem z wyciszeniem, placze mocno przed zasniecie, wpada w bezdech na krzyku... To wszystko sprawdza specjalista, najpierw neurolog, potem rehabilitant, jeden i drugi powinien być kompetentny. Metoda Vojty przy zdrowym dziecku mnie niepokoi. Bloga czytam, pierwszy raz komentuje, pozdr.

    OdpowiedzUsuń
  5. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  6. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  7. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  8. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Witam :)
Włączyłam moderację komentarzy - by nie umknął mi żaden z nich. Obiecuję publikować wszystkie!
Komentarze są dla mnie bardzo cenne.
Chcesz żebym poczytała co u Ciebie? - daj znać:)

Chcesz zostawić nieprzemyślany, głupi pełny zawiści komentarz? - zastanów się...

Popularne posty z tego bloga

Retrospekcja świąteczna czyli druga gwiazdka Wojtka ;)

2012... Dziś opowiem wam powiastkę Jak mój Wojciech spędził gwiazdkę. Mimo że był jeszcze mały, Spędził z nami wieczór cały. Pierwsze święta w większym gronie, W swej anielskości najlepszej odsłonie. Były Kolędy, była choinka Na sam jej widok wesoła minka. Było na stole potraw ze dwieście, Opłatki, pierogi i ryby w cieście. Wojtek niestety na mlecznej diecie, Nie pije maluch barszczyku przecie, Za to w te święta które tuż tuż Skubnie co nieco ze stołu już. Drugie to święta będą wspaniałe, Z synkiem który rozjaśnia me dni, Bo każdy dzień z nim spędzam wytrwale I cieszę się z każdych danych mi chwil. A po wieczerzy, choinka zabłyśnie, Rozjaśni tego wieczoru moc, Gwiazdeczka z prezentem przez komin się wciśnie I schowa podarki głęboko pod koc. My te prezenty spod koca wyjmiemy Zajmując w międzyczas Wojtkowe myśli, Wszystkie prezenty pod drzewko kładziemy, By mógł pomyśleć, że czar się ziścił. Nie mogę doczekać się tej radości, Tych wspólnych chwil tak pełnych

Podyskutujmy...o rumorze w kościele :)

Ostatnio skacząc po różnych stronkach na facebooku w oczy wpadł mi pewien "post", "prośba", czy nawet nazwę to "żal". Posta napisała dość młoda osoba, szacuję ją osobiście na około 19-20 lat. Pozwolę sobie zacytować treść posta: "DRODZY RODZICE! Kiedy wchodzę do Kościoła, zauważam, że przychodzą rodzice z małymi dziećmi. W trakcie odprawiania mszy słyszę ich płacz, krzyk, a nawet piskliwe wrzaski na cały budynek. Wg mnie takie dzieci nie rozumieją, co się w Kościele dzieje. Również nie potrafią zachować się jak inni. Rodzice się modlą, a dziecko nagle płacze. Nawet przez to nie można zwrócić uwagi ani na Ewangelię, ani na kazania. Często matki wychodzą z pociechami, aby innym nie przeszkadzały, i więcej z nimi nie wracają. Około roczne dzieci zaczynają interesować się światem – to naturalne z ich strony. Ale, gdy są brane do Kościoła – są dręczone przez rodziców. Jest to niemal brak wyobraźni! Jak można wprowadzać takie dziecko, jak jeszcze

o małym aniołku

3-go kwietnia do nieba poleciał mały aniołek. Malutka Madzia. Córeczka Chrzestnej Wojtusia. Urodziła się o wiele za wcześnie, mimo to walczyła dzielnie cały tydzień i zdążyła ucieszyć niejedno serce. Wierzę, że znalazła już Kubusia w TAMTEJ krainie i bawią się razem... Takie rzeczy nie powinny spotykać rodziców :(