Przejdź do głównej zawartości

Listo do Mikołaja. Świętego, bo cudu tu trzeba!

Drogi Mikołaju. 

Dziś krótko, lecz do rzeczy.

Jestem dużą dziewczynką, a mimo to nie wstyd mi prosić.
Nie wstyd pisać i nie żal czasu.

Proszę o kroplę zdrowia, którą zasieję w moim synku, żeby w końcu był zdrowy, nie kaszlał, nie płakał i tylko i wyłącznie się do mnie uśmiechał.
Proszę o dodatkowe miejsce w sercu, które wszczepię mojemu mężowi, bo czuję, że powoli przestaję się w nim mieścić.
Proszę też o promyk nadziei, którą zasieję w sobie, by uwierzyć, że to o co proszę może się spełnić. 

Komentarze

  1. Piękne słowa :) Życzę Ci by się spełniły :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Zmień tylko adresata a wszystko będzie możliwe. Uderzaj do samej Góry, bo pośrednicy w okresie świątecznym mogą byc mocno zapracowani:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Na pewno się spełni...Co do serca- mam takie samo zyczenie:) Mikolaj bedzie musiał hurtowo dwac nam te miejsca chyba:) Pozdrawiam:**

    OdpowiedzUsuń
  4. Z całego serca życzę Ci, by się spełniły :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Pięknie napisane! Spełnienia życzę :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Życze ci żeby się to wszystko spełniło.
    Ja też napisałam na swoim blogu taki list do mikołaja. Chce tylko jednej małej istotki :)
    Pozdrawiam i informuje że masz nową czytelniczkę, chętnie będę tu zaglądać na twój blog :)
    Zapraszam do mnie http://wiolka44.blog.pl/

    OdpowiedzUsuń
  7. Ludziom czasami tak niewiele potrzeba, a tak długo muszą się o to modlić...
    Pozdrawiam Ciebie i synka!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Witam :)
Włączyłam moderację komentarzy - by nie umknął mi żaden z nich. Obiecuję publikować wszystkie!
Komentarze są dla mnie bardzo cenne.
Chcesz żebym poczytała co u Ciebie? - daj znać:)

Chcesz zostawić nieprzemyślany, głupi pełny zawiści komentarz? - zastanów się...

Popularne posty z tego bloga

Retrospekcja świąteczna czyli druga gwiazdka Wojtka ;)

2012... Dziś opowiem wam powiastkę Jak mój Wojciech spędził gwiazdkę. Mimo że był jeszcze mały, Spędził z nami wieczór cały. Pierwsze święta w większym gronie, W swej anielskości najlepszej odsłonie. Były Kolędy, była choinka Na sam jej widok wesoła minka. Było na stole potraw ze dwieście, Opłatki, pierogi i ryby w cieście. Wojtek niestety na mlecznej diecie, Nie pije maluch barszczyku przecie, Za to w te święta które tuż tuż Skubnie co nieco ze stołu już. Drugie to święta będą wspaniałe, Z synkiem który rozjaśnia me dni, Bo każdy dzień z nim spędzam wytrwale I cieszę się z każdych danych mi chwil. A po wieczerzy, choinka zabłyśnie, Rozjaśni tego wieczoru moc, Gwiazdeczka z prezentem przez komin się wciśnie I schowa podarki głęboko pod koc. My te prezenty spod koca wyjmiemy Zajmując w międzyczas Wojtkowe myśli, Wszystkie prezenty pod drzewko kładziemy, By mógł pomyśleć, że czar się ziścił. Nie mogę doczekać się tej radości, Tych wspólnych chwil tak pełnych

Podyskutujmy...o rumorze w kościele :)

Ostatnio skacząc po różnych stronkach na facebooku w oczy wpadł mi pewien "post", "prośba", czy nawet nazwę to "żal". Posta napisała dość młoda osoba, szacuję ją osobiście na około 19-20 lat. Pozwolę sobie zacytować treść posta: "DRODZY RODZICE! Kiedy wchodzę do Kościoła, zauważam, że przychodzą rodzice z małymi dziećmi. W trakcie odprawiania mszy słyszę ich płacz, krzyk, a nawet piskliwe wrzaski na cały budynek. Wg mnie takie dzieci nie rozumieją, co się w Kościele dzieje. Również nie potrafią zachować się jak inni. Rodzice się modlą, a dziecko nagle płacze. Nawet przez to nie można zwrócić uwagi ani na Ewangelię, ani na kazania. Często matki wychodzą z pociechami, aby innym nie przeszkadzały, i więcej z nimi nie wracają. Około roczne dzieci zaczynają interesować się światem – to naturalne z ich strony. Ale, gdy są brane do Kościoła – są dręczone przez rodziców. Jest to niemal brak wyobraźni! Jak można wprowadzać takie dziecko, jak jeszcze

o małym aniołku

3-go kwietnia do nieba poleciał mały aniołek. Malutka Madzia. Córeczka Chrzestnej Wojtusia. Urodziła się o wiele za wcześnie, mimo to walczyła dzielnie cały tydzień i zdążyła ucieszyć niejedno serce. Wierzę, że znalazła już Kubusia w TAMTEJ krainie i bawią się razem... Takie rzeczy nie powinny spotykać rodziców :(